Met de auto naar Forward.
Zaterdagochtend vroeg mijn vader of mijn broertje en ik mee gingen naar Always Forward. Ik wilde wel mee en mijn broertje ook. We gingen ons snel aankleden. We kwamen beneden. Ik maakte broodjes voor mijn vader, mijn broertje en mezelf. Mijn vader maakte een schema voor de wedstrijd. Toen het af was gingen we met de auto naar Always Forward. Ik mocht voorin, maar dat was niet zo leuk. Mijn broertje schopte steeds tegen mijn stoel. Ik riep heel hard: “Hou op!” Maar het hielp niet. Hij bleef maar trappen en begon er bij te lachen. Toen we op de provinciale weg reden stopte hij eindelijk met schoppen. Daar na zag ik de dijk. Verder op zag ik werkmannen die aan het asfalteren waren. Gelukkig was de weg niet afgesloten. Toen waren we aangekomen op de parkeerplek van Always Forward. Er was ooooooveral plek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats hier uw reactie